Imię - Shino   
Nazwisko - Kenpachi(ze względu na dywizję )
Rasa - Shinigami
Ranga - Taicho XI oddziału
Wzrost i Waga: 190 cm, 70 kg
______________________________________________

Ekwipunek - katana
Zanpakutou - Chimamire basaka
Posiadam Shi- i Ban Kai
______________________________________________

Reiatsu - 356.000
Techniki - Shunpo, Presja Reiatsu III poziomu, Hadou do 90#, Bakudou do 90#,Zanjutsu(mistrz),Hohou(Mistrz),Hakuda(zaawansowany)
Biegłośći :
Siła : 20
- Siła Uderzenia : 80
- Kondycja : 40

Wytrzymałość : 9
- Odporność na magię : 24
- Odporność na obrażenia fizyczne : 30

Zręczność : 13
- Szybkość : 54
- Uniki :  24

Inteligencja : 8
- Magia : 24
- Zdolność Dedukcji : 24




______________________________________________

Wygląd Postaci - Jestem wysokim i szczupłym młodzieńcem o mocno zarysowanych mięśniach.swoją katanę trzymam zawsze na plechach.Moje czarne włosy sięgają delikatnie za ramiona,oczy są właściwie czarne jednak podczas walki stają się szkarłątnie czerwone.
Charakter - o mnie nie można powiedzieć nic więcej niż: "zimny i wyrachowany zabójca"-na mojej twarzy zawsze tkwi kpiący uśmieszek a oczy zdradzają moje znudzenie światem.Jednak inaczej jest w walce-staję się żywy wykrzykujący wszsytko co myślę na temat mojego wroga i walki.Moje oczy płoną nienawiścią i wypełnienia-walka sprawia mi wielką przyjemność zupełnie jakbym był do niej stworzony.
Historia/ Biografia -
Żyłem w tokio.Byłem synem bogatego biznesmana.Moje życie nie wyróżniało się niczym aż do moich 18 urodzin-właśnie wtedy do mojego ojca przyszedł list z pogróżkami.Sprawa została zgłoszona na policję jednak nic w niej nie ustalono. Miałem złe przeczucia co do tej sprawy ale nikomu o tym nie mówiłem
                        ***
minął tydzień od tamtego wydarzenia.wszystko się uspokoiło,moja rodzina prawie zapomniała o tym.Jednak ta sprawa nie chciała zapomnieć o niej.o 23 do drzwi zapukał policjant.Kolejnego dnia dowiedziałem się o co chodziło-ojciec został uduszony na stacjii benzynowej a pod drzwiami leżał kolejny list.Nie zamieżałem czekać.Od razu zacząłem trenować żeby móc obronić swoją matkę i siostrę.wyjechałem z miasta i trenowałem codziennie bez wytchnienia aż mój trening przerwałą wiadomość od matki-moja siostra została zgwałcona jednak uszła z życiem.trenowałem jeszcze przez tydzień i powróciłem do miasta od razu kierujac się do sklepu z bronią.Za swoje oszczędności kupiłem nóż bojowy i pistolet ucząc się jednocześnie  go obsługiwać.Wiedziałem że albo najpierw wykończą moją siostrę albo to ja będę następny-jednak ta myśl tylko mnie motywowała.Każdy kto mnie znał nie poznałby mnie w tym momencie  mojego życia.Stałem się zimnym człowiekiem uniającym kontaktów z innymi.Kiedy tylko spostrzegłęm że ktoś z kimś się biję podchodziłęm do nich i dawałem im w*****dol.Tak mijały mi dni i tygodnie.Miesiąc po moich urodzinach dowiedziałęm się żę moja siostra nie żyje-znaleziono ją w parku całą pociętą.Wyglądało to na samobójstwo ponieważ nie było żadnych śladów walki.Od tego momentu nie rozstawałem się z moją bronią. sypiałem tylko niecałą godzinę ciągle wyglądając przez okno czy nikt nie zbliża się do domu.Jednak moja ostrożność nie zdała się na nic.Usłyszałem krzyk mojej matki-krótki,głośny i pełen przerażenia.Chwyciłem za broń i ruszyłem w stronę jej pokoju.Jednym kopnięciem zniszczyłem drzwi.Na środku nad jej zwłokami stało 5 bandytów.Od razu zacząłem strzelać jednak nic to nie dało-zużyłem tylko całą amunicję.Odrzuciłem pistolet i wyciągnąłem nóż rzucając się w ich stronę.Stali oszołomieni wykazując tylko śladowe ilości przerażenia. Zabiłem dwóch z nich.Od razu wiedziałem kto to jest-moi najlepsi przyjaciele ze szkoły...nie wiem czy miał być to kiepski żart czy czymś im zawiniłem ale wiedziałem że muszą za to zapłacić.Pozostali wyciągnęli swoje noże i próbowali się bronić.zabiłem kolejną dwójkę ochlapując krwią ściany,podłogę inne ciała i całą swoja twarz.W moich oczach widać było spełnienie i płonącą furię.Ostani z nich nie poddał się.Uderzyłem z całej siły jednak on uskoczył i mój nóż natrafił na ścianę pękając i pozostawiając w niej paro centymetrowe wgłebienie.On miał broń a ja już nie. Ruszyłem na niego nagle przypominajac sobie słowa jednej ze swych ulubionych utworów "Hearts On Fire Burning, burning with desire Burning for the steel "(Serca W Ogniu Płonące, płonące z pragnienia Płonące dla stali). Mój przeciwnik wystawił nóż tak że dźgnął mnie nim w gardło.Strumień krwi trysnął na wszystkie strony.Jednak to mnie nie powstrzymało- czułem jak moje żyły płąną żywym ogniem.Ogniem który pragnie zniszczyć wszystko na swej drodze. Chwyciłem go za głowę i zgniotłem ją. w mych uszach zabrzmiały słowa kolejnej pieśni "Zemsty dokonam, a wtedy skonam By imię me mogło trwać! ".Moje ciało głucho upadło na ziemię pełną rozlanej przeze mnie krwi.Kiedy wstałem jako dusza zobaczyłem Ich-już w postaci dusz.Leżeli skuleni,cali się trzęśli.W mojej głowie brzmiała kolejna pieśń "Każdy złamany wróg będzie wiedział
Że ich przeciwnik musiał być niepokonany
Rozejrzyj się ostatni raz póki żyjesz
Jestem niezniszczalnym mistrzem wojny".Wtedy zemdlałem i obudziłem się w soul society.

jak zostałem kapitanem?

był słoneczny, niczym nie wyróżniający się dzień w Soul Society. Obudziłem się będą jeszcze Fukutaicho,a że dzień miałem właściwie wolny wyszedłem powoli przed dom trenować. Ciąłem drzewa z łatwością łącząc przyjemne z pożytecznym-czymś trzeba palić w kominku a że kocham walkę mieczem to co ja na to poradzę?Ciachałem tak już przez jakieś 30 minut karczując las wokół domu aż usłyszałem za sobą kroki. Ta osoba na pewno nie próbowała się maskować.
"czyli kolejna misja..."-pomyślałem w momencie kiedy przybysz do mnie krzyknął
-Fukutaicho jest pan wezwany przez kapitana...to coś ważnego-kiedy już się odwróciłem go nie było.Niewiele myśląc ruszyłem do biura kapitana.Jak się później okazało zadanie było proste,banalne wręcz-miałem wybić małą grupkę Arrancarów gdzieś w Świecie Żywych.Szybki skok w podane miejsce i odrazu nawiązana walka.Arrancarów było 8-każdy delikatnie słabszy ode mnie.Padali pod moimi uderzeniami jeden po drugim.Już miałem kończyć kiedy z góry poleciało na mnie Cero.Odskoczyłem i zacząłem przeszukiwać okolicę żeby sprawdzić co próbowało mnie zranić.Poczułem że za mną stoi kolejny arrancar-dużo mocniejszy od pozostałych.Szykowała się dłuższa walka...jednak moje zadanie wykonane-grupka rozbita...jednak miałem przeczucie że musiałem go pokonać.Za pomocą shunpo stanąłem za nim i ugodziłem go w tył głowy która po prostu rozpłynęła się-oznaczało to tylko jedno-może się klonować...zacząłem szukać jakiegoś mocniejszego reiatsu-zapewne klony były słabsze od oryginału-i po chwili udało mi się ale wokół mnie pojawił się już niezły tłumek klonów.Wykonałem obrót i zniszczyłem je po czym przy użyciu shunpo znalazłem się obok oryginału i przeciąłęm go na dwie połowy.Misja wykonana! wracam do domu...
po powrocie dowiedziałem się czemu miało to służyć...mój kapitan chciał sprawdzić jak jestem wyszkolony po czym złożył moją kandydaturę na kapitana.Przeszedłem wszystkie testy bez większego problemu.